Lars,

Vreugde en verdriet zijn nooit ver van elkaar verwijderd; komen wij vol vreugde met Prince terug naar Nederland en krijgen wij te horen, dat jij er niet meer bent.

Ruim zes jaar heb je genoten van onze wandelingen; je ging, ondanks je leeftijd, graag met ons mee. Werd je moe, dan ging je in het gras liggen en wachten totdat we terug kwamen lopen.

We hadden je graag nog heel lang mee willen nemen, maar de laatste tijd ging het gewoon niet meer.

Lars, ouwe reus, wij en alle honden, zullen je missen.

Ooit zien we elkaar weer!

Heel veel knuffels van ons!

Rust zacht lieve Lars.

Liefs Marrie en Ron.

 Nestor,

Net als bij Lars, hoorden wij pas na onze vakantie, dat ook jij er niet meer bent.

Je beschermde je zusje tegen alle andere honden, maar niemand kon jou beschermen tegen deze slopende ziekte.

We hebben jullie vanaf de allereerste dagen in 2007. met heel veel plezier, uitgelaten en we vonden het zo rot, toen jullie gingen verhuizen.

Gelukkig zijn we een paar maanden geleden nog bij jullie op visite geweest; niet wetend, dat we je nooit meer zouden zien.

Nestor, jongen, jaag daar boven er lustig op los, pijnvrij en oppermachtig.

Rust zacht lieve Nestor.

Heel veel knuffels van ons.

Liefs, Marrie en Ron.